برخی روایات نیز معتقدند صیحه ی آسمانی حاوی این پیام است: حق با علی (ع) و پیروان اوست! (3)

وقتی ندای جبرئیل امین در گوش تمام موجودات پیچید، انسان حق جویی باقی نمی ماند مگر آنکه از پیروان حضرت مهدی (عج) می شود. (4)

اما خبر بد آنکه، ابلیس که فضا را آغشته به نور مهدوی می بیند، برنمی تابد و در عصر همان روز یا روز بعدش فریاد می کشد که:

«آی مردم! عثمان مظلومانه کشته شد! حق با او و پیروان اوست! به سفیانی بپیوندید و او را یاری کنید و به خون خواهی برخیزید!» (5)

با این فریاد مردم دچار سردرگمی و تردید می شوند. عده ای که در طول غیبت حضرت نیز اعتقاد راسخی به آن حضرت نداشتند، عده ای که دلهاشان مریض است و عده ای که به واقع پیروان ابلیس لعین هستند با این فریاد دور هم جمع می شوند و جهان دو دسته می شود:

پیروان حضرت مهدی (عج)، پیروان سفیانی. (6)

جالب اینجاست که پیروان شیطان پس از شنیدن فریاد دوم، که ندای ابلیس است، ادعا می کنند که ندای اول – ندای جبرئیل امین-  سحر و جادو بوده است و آن را آشکارا انکار می کنند. (7)

فایده ی این دو ندا آن است که منتظران می فهمند ظهور نزدیک است و خودشان را مهیای همراهی با امام مظلومشان می کنند. این ندا صف حق و باطل را از هم جدا می کند و پیروان واقعی را از میان ناراستان و نامنتظران بیرون می کشد.

کسانی به ندای جبرئیل لبیک می گویند که در دوران غیبت احادیث امامان (علیهم السلام) را روایت می کنند و پیش از این ندا نیز می دانند حق با حضرت حجت (عج) است! (8)

پی نوشت:
1.بحارالانوار، ج 52، ص 274
2.الغیبة نعمانی، ص 170
3.بحارالانوار، ج 52، ص 292
4.همان
5.الغیبة نعمانی، ص 173
6.همان
7.همان
8.بحار، ج52، ص  295

 

منابع:
آخرین نشانه های ظهور، از مجموعه چهل حدیث انتشارات موعود
شش ماه پایانی، مجتبی الساده