آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری    

قسمت اول

حکومت حضرت مهدی(علیه السلام) تجلی قدرت خداوند است و این اراده وخواست خداست که به این بنده صالحش چنان قدرتی بدهد که تاکنون به هیچ یک از بندگانش نداده است.

چه زیباست بدانیم او که می آید، چه می پوشد، در دستش چیست و با خود چه می آورد؟

 براساس روایات موجود، هنگام ظهور، فرشتگان غرق شادی وسرورند.

 فرشته ای بالای سر  حضرت مهدی(ع) قرار می گیرد و فریاد می زند:

ای مردم! این حضرت مهدی(ع) است، از او پیروی کنید.(1)

 
تن پوش مهدی(ع)：

پیراهن خون آلود پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) در جنگ احد را بر تن خود دارند.

 پیراهنی که قطرات خون مقدس حضرت(ص) بر آن ریخته شده است.

 امام صادق(علیه السلام) به یعقوب بن شعیب می فرمایند:

"آیا نمی خواهی پیراهن قائم آل محمد(ص) را که در روز ظهور به تن می کند؛ به تو نشان دهم؟"
عرض کرد: آری.
 

امام صادق(ع) صندوقی را طلبیدند، پیراهنی از آن بیرون آورند و در مقابل یعقوب باز کردند.
 

یعقوب می گوید:
 ناگاه چشمم به آستین چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود.

 حضرت فرموند:
 "این پیراهن رسول الله است. روزی که دندانهای پیشین حضرت را شکستند، این پیراهن راپوشیده بود و قائم در همین پیراهن قیام می کند."(2)

آقایمان عمامه ی سفید جدش پیامبر بزرگوار اسلام(ص) را بر سر مبارکشان می گذارند.(3)
پی نوشت:
1- تلخیص المتشابه، ج 1، ص 417.
3- غیبه نعمانی، ص 243.
mastoor.ir

رجعت

هنگام ظهور حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ پیامبر اكرم و امامان معصوم و گروهی از مردمان نیكوكار و برخی بدكاران و كافران كه مرده اند به دنیا بر می گردند تا نیكوكاران دولت كریمه اهل بیت ـ علیه السلام ـ را ببینند و به پاداش برخی كارهای شایسته ایشان برسند و بدكاران و كافران نیز سزای بدكاری هایشان را بكشند

 گفتنی است موضوع رجعت یكی از اعتقادات اختصاصی و افتخار آمیز شیعی است كه همگی آن را قبول دارند چنان كه علمای بزرگی مانند:
شیخ مفید,
ابن بابویه,
سید مرتضی,
سید بن طاووس,
 علامه مجلسی و ... فرموده اند:
رجعت آل محمد و شیعیان ایشان (و نیز برخی كافران) بین مذهب اجماعی است و مخالف ندارد.[1]

[1]. همان, ص 206 ـ 307 و السید محمد كاظم القزوینی , الامام المهدی ـ علیه السلام ـ من المهد الی الظهور, ص 643 به بعد.
خدارحم مرادي- مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه
نقل از :سایت اندیشه قم

«ذوالفقار» شمشيري شگرف است که ابتدا متعلق به رسول اکرم ‏صلي الله عليه وآله بود و آن حضرت در جنگ احد وقتي که شمشير علي بن ابي‏طالب‏ عليه السلام در گرماگرم نبرد شکست، آن را به او بخشيد.در وجه تسميه اين شمشير گفته‏ اند: پشت آن خارهاي پست و بلندي مانند ستون فقرات آدمي داشته است. [1] .البته برخى به خطا تصور میكنند كه «ذوالفقار»؛ يعنى، شمشيرى كه دو تيغه دارد و بر همين اساس، در نقاشیها و حتى فيلم‏ها، آن را دو تيغه نشان میدهند.اين شمشير سپس به امام حسن و بعد از او به امام حسين‏ عليه السلام و سرانجام به حضرت مهدي‏ عليه السلام به ارث رسيد. [6] .از حضرت صادق‏ عليه السلام درباره وجه تسميه آن به ذوالفقار پرسيدند، حضرت‏ عليه السلام فرمود: زيرا اميرالمؤمنين‏ عليه السلام ضربتي با آن به هيچ کس نزد، مگر آنکه در دنيا از حيات «افتقار» (محروميت) پيدا کرد و در آخرت از بهشت» .

ازامام صادق‏ عليه السلام نقل شده است: «... وَسَيْفُهُ سَيْفُ رَسُول اللَّه‏ صلي الله عليه وآله ذُوالفَقار...»
و شمشير [آن حضرت هنگام ظهور] همان شمشير پيامبرصلي الله عليه وآله ذوالفقار است». [10] .

[1] ر.ک: علل‏الشرايع، ج 1، ص 160

[6] ر.ک: من لايحضره‏الفقيه، ج 4، ص 418

[10] الغيبة، ص 307، ح 2.

راجع به اينکه امام زمان (ارواحنا له الفداء) به هنگام ظهور چه مطالبي را مي گويند و با چه سخناني آغاز خواهند نمود، رواياتي است، از جمله ي آنها روايتي است که محدّث بزرگوار مرحوم شيخ علي يزدي حائري متوفاي سال 1333 هـ.ق نقل کرده است. او مي گويد: زماني که قائم آل محمد عليهم السلام ظهور کند، ما بين رکن و مقام مي ايستد و پنج ندا مي دهد:

از جمله خصائص صاحب العصر (عج) همراه داشتن «مصحف امير المؤمنين عليه السّلام» است.
قرآني که امام زمان (عج) مي آورد و به مردم تعليم مي دهد با قرآن فعلي اين تفاوت را دارد که آن قرآن توسّط مولاي متّقيان امير المؤمنين به همان نحو که در مدّت 23 سال نازل گرديده، جمع آوري شده است، ولي هيچکدام از لحاظ کلام الهي کم و کاستي ندارد. قرآن فعلي جمع آوري «عثمان بن عفّان» است.
امام علي آن مصحف را بر صحابه عرضه نمود، آنان نپذيرفتند، پس آن حضرت آن را مخفي نمود و تا کنون به حال خود باقي است و زماني به دست حضرت مهدي (عج) ظاهر خواهد شد و مردم مأمور مي شوند که آن را بخوانند و حفظ نمايند و به خاطر اختلاف ترتيب که با مصحف فعلي دارد، حفظ آن از تکاليف مشکل مکلّفان خواهد بود.

(«نجم الثّاقب»، باب دوّم، ص 119)

در روايات آمده است که حضرت مهدي (عج) جميع اوصاف و ويژگي هاي پيامبران گذشته خود را خواهد داشت. امام سجّاد عليه السّلام در ضمن حديثي چند نشانه را بيان مي کند:
«قائم ما داراي نشانه هايي از شش پيامبر است:
1-نشانه اي از حضرت نوح عليه السّلام طول عمر
2-نشانه اي از حضرت ابراهيم عليه السّلام مخفي بودن محلّ ولادتش
3-نشانه اي از حضرت عيسي عليه السّلام اختلاف رأي مردم درباره اش، و اعتزال او از مردم
4-نشانه اي از حضرت موسي عليه السّلام ترس از دشمن و غيبت، که حضرت موسي عليه السّلام از ترس فرعونيان از مصر به مَدْين رفت و مدّتي مخفي بود
5-نشانه اي از حضرت ايّوب عليه السّلام گشايش و پيروزي پس از بليّات و گرفتاري
6-نشانه اي از رسول خدا صلّي الله عليه و آله قيام به شمشير
7-و در بعضي از روايات نشانه اي از حضرت يوسف عليه السّلام نيز ذکر شده و آن زندان است.شايد منظور دوري او از دوستانش است که به منزله زنداني بودن اوست .

(«اعلام الوري»، ص 402 و 403)